veel te kort heb jij kunnen ademhalen,
nooit heb je, jouw gevoelens in huilen of je eerste lachjes kunnen vertalen,
een paar minuten was je oud,
toen het ging, geheel fout.
nu lig je slap en koud in de armen van je moeder,
naast haar je papa en de ziekenhuisbroeder,
tranen stromen over je ouders wangen,
omdat ze zo naar jou verlangden.
nu is die zware bevalling voorbij,
maar jouw mama is niet blij,
jouw papa zou ook niet vrolijk kunnen kijken,
omdat jij zo snel moest bezwijken.
ze hadden voor jou bedacht,
omdat ze een meisje hadden verwacht,
zo'n mooie en vrolijke naam,
maar die zal nooit op tekeningen of in schoolschriftjes staan.
genieten, konden ze maar even van hun kleine meid,
ze waren je veel te snel weer kwijt,
9 maanden lang hebben ze naar jou uitgekeken,
maar geluk moet echtaan je zijde staan is nu weer eens gebleken.
rust maar zacht,
ze hadden nooit verwacht,
dat ze dit nou al moesten zeggen tegen hun kleine meid,
ze kenden je zo kort maar, houden van jou doen ze altijd!
Ooh wat ontroerend. Dit wens ik niemand toe :(
BeantwoordenVerwijderenIk wens dit niemand toe!! Het is echt verschrikkelijk!!
BeantwoordenVerwijderenSterkte..
ja erg he! heb het niet echt meegemaakt hoor.
VerwijderenVreselijk om zoiets mee te maken. Mooi geschreven dus.
BeantwoordenVerwijderen