doorgaan met het leven
een grote traan,
een brok in je keel,
wat is je leven toch fout gegaan,
het word je even te veel.
zoveel verdriet en pijn,
alles door de jaren heen,
je wilde zograag je zelf kunnen zijn,
maar er ontbrak zoveel aan een goed geheel.
ramen zijn ingeslagen,
je toekomst totaal kapot,
al die pijn kun je niet in je eentje dragen,
je zet je schrap met je hart op slot.
je doet je zo stoer voor,
maar van binnen voel je je zo klein,
nu wil je met je leven eindelijk door,
maar al die herinneringen doen je zoveel pijn.
Mooi gedicht!
BeantwoordenVerwijderenTip: het is misschien leuk als je niet alle gedichten alleen maar gedicht noemt. Dat maakt het misschien wat aantrekkelijker
Ik had dezelfde tip als Tatjana. En het is misschien ook leuker als je niet alleen maar gedichten plaatst (en op 1 dag 4 achter elkaar).
BeantwoordenVerwijderenMaar wel mooi hoor.